به گزارش ایلنا، عضو شورای عالی خانه هنرمندان افزود: چرا بزرگان باید در تنهایی و بدبختی بمیرند و هیچ کس هم از آنها اطلاعی پیدا نکند.
از زمانی که این موضوع را شنیده‌ام حالم خوب نیست و ذهنم کار نمی‌کند و فقط می‌خواهم فریاد بزنم.
این هنرمند گفت: چرا یک قانون برای هنرمندان سالمندی که راه درازی را پیموده‌اند و به تنهایی زندگی می‌کنند، در این مملکت نداریم.
وی در ادامه با ابراز تاسف از این موضوع گفت: وقتی این موضوع را به چند کانادایی گفتم گریه کردند.
در دنیا هیچ کس این اتفاق را باور نمی‌کند که هنرمندی با این همه ذهن خلاق به این نحو از دنیا برود.
با خوب و یا بد بودن او کاری نداریم، اصل موضوع این است که این هنرمند تمام عمرش را برای فرهنگ این مملکت گذاشته است و نباید در تنهایی و غربت و با این فجاحت بمیرد.
نامی با اشاره به موفقیت‌های حراج‌های هنری ایران گفت: در کنار این همه حراج‌های موفق این مسئله شرم آور است چطور این دو تا را کنار هم بگذاریم.
این هنرمند پیشکسوت ایران در ادامه تصریح کرد: آیا نمی‌توانند یکی از این آکشن‌ها(حراج) را برای جمع آوری هزینه برای حمایت از هنرمندان سالمند و تنها اختصاص دهند.
وی تاکید کرد: این درد مشترکی است که همه‌مان آن را یک روز فریاد خواهیم کرد همه ما به این فکر می‌کنیم، جوانها فکر نکنند که فارغ از این قضیه‌اند آنها بدانند که آخرش همین است.
وی با اشاره به این که جای من در آن فضا خالی است و دلم می‌خواست آنجا بودم و این مسئله را عنوان می‌کردم، گفت: مسئولان برای خود افتخار می‌دانند که پیام تسلیت فرستاده‌اند.
تسلیت به چه درد این هنرمند می‌خورد. این مسئولان از این به بعد باید پیگیر باشند که هنرمندان سالمندی همچون آقای جوادی‌پور و محسن وزیری مقدم در چه وضعیتی قرار دارند.
اینها یکی یکی با فلاکت و بدبختی از بین می‌روند ما همینطور نشسته‌ایم و نگاه می‌کنیم.
